Jón Páll Ásgeirsson

Söfnun sú sem Edda Heiðrún Backman og Hollvinasamtök Grensásdeildar stendir fyrir " Á rás fyrir Grensás ", er mjög þörf og reyndar mjög einkennilegt að svona stofnun eins og Grensásdeild þurf að reyða sig á framlögum frá almenningi og félagasamtökum til tækjakaupa. Þar er unnið mjög þarft og gott starf og starfsfólkið mjög gott og fært í sínum störfum. Það er nú samt verið að fækka starfsfólki og minka umsvif þrátt fyrir fjölgun tilfella, en fólki sem veikist og slasast fækkar ekki þrátt fyrir kreppu. Það legst bara meira vinna á starfsfólkið sem fyrir er, en það þarf að sinna þessu fólki. Ég hef verið þarna í meðferð og séð alveg ótrúlegustu hluti gerast þarna, fólk sem maður hefur talað ekki eiga nokkra möguleika hefur komist á fætur aftur og út í þjóðfélagið.  Ég vona svo að fólk styrki þessa söfnun sem Edda Heiðrún stendur fyrir, " Á rás fyrir Grensás"  Oft er þörf en nú er nauðsin.  Gunnlaugur Júlíusson á svo sannalega þökk fyrir sitt framlag.

	Safnaði 1.356 þúsund krónum fyrir Grensásdeildina
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég bý í vesturbænum og fer talsvert um á hjólinnu mínu og þá stundum miður í miðbæ. Það sem mér er verst við, er öllu þessi flöskubrot sem eru út um allt kring um miðbæinn. Það virðist vera hreynsað í miðbænum en ekki göturnar og gangstéttar í grendinni. Ég hef nokkrum sinnum þurft að teyma hjólið heim með sprungið dekk.  Ég legg það hér með til að veitingahúsamenn í miðbænum taki höndum saman og selji ekki út bjór á flöskum, heldur einungis dósabjór. Þegar fólk hendir dósunum frá sér, eru þær hirtar upp af pokafólki sem hirðir upp allar dósir sem sjást. Þetta mundi auðvelda hreynsunardeildinni bænum mikla vinnu og miðborginn verður mikklu hreynni. Ég heyrði að ekki væri seldur flöskubjór í Vestmanneyjum á þjóðhátíð, ætli það sé satt.